Δύσκολη μέρα,δύσκολη λες....ξυπνάς, ακούς θάνατο τον συναντάς, φωνάζεις για τους δολοφόνους..ακούει κανείς; Θέλω να πω, να πω..θα πω τέχνη. Γιατί; Έτσι έμαθα, γι' αυτό!. Για ποιόν; Εδώ τα βρίσκω σκούρα!Είναι από τις μέρες που αγωνίζεσαι να πιαστείς από ένα χρώμα στο μαύρο γύρω σου, αλλά κάποιος μαλάκας πέταξε τις παλέτες...με ποιό δικαίωμα κύριε; Με ποιό δικαίωμα; Κι αυτός ο έρωτας που τόσο θες να υπάρξει...πόσα κενά να σου γεμίσει πιά; Μάταια; Όλα; Μεγαλώνω, τώρα ούτε ο Μάνος με παρηγορεί,ίσως του φόρτωσα πολλά..από ανάγκη μόνο... ναι μαμά έφαγα...
Καληνύχτα.
