Εντάξει, συμφωνώ ότι με την Πλάτωνος μου είναι δύσκολο να είμαι αντικειμενικός, έκανα όμως φιλότιμες προσπάθειες...και μετά ήρθε ο ΚΑΒΑΦΗΣ της.
Δεν ξέρω τι να σου πρωτοπώ για αυτό το έργο...Ας αρχίσω από κάποια σημαντικά θέματα λοιπόν....η Πλάτωνος τοποθετεί τον Καβάφη στο σήμερα όπως νομίζω του αρμόζει, με τον ήχο της σύγχρονο αλλά και απόλυτα συγχρονισμένο ιδιοσυγκρασιακά με τον Καβάφη, τουλάχιστον όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, έπειτα θα έλεγα πως τον κοιτάζει με ειλικρίνεια μιας και την αγάπη την θεωρώ δεδομένη, την ειλικρίνεια που αρμόζει σε έναν ποιητή που γράφει δίχως περίφραση για την ζωή του τη μέρα του και τη νύχτα του... βουτάει τόσο βαθιά στον κόσμο του Καβάφη που δεν μπορείς να αποφύγεις ή να αγνοήσεις τίποτα σε μιαν ακρόαση και με τον εξαιρετικό κύριο Παλαμίδα διαφορετικό σχεδόν σε κάθε τραγούδι κατάφερε να φτιάξει ένα δίσκο εξαιρετικό και να προσεγγίσει τον Καβάφη όπως του αξίζει... κι αν δεν το αγόρασες ακόμη περίμενε μέχρι τις 24 που βγαίνει και σε βινύλιο.
http://www.youtube.com/watch?v=utAhCmaa1Oc&feature=related
