Πάντα αγαπούσα τα βαλς και τα παλτά που χορεύουν στον χειμωνιάτικο αέρα ίσως γιατί για 'μενα πάντα έκρυβαν αυτό το διακριτικό άρωμα νοσταλγίας...όταν νοσταλγείς λυπάσαι ή χαμογελάς κρυφά, είναι επειδή θυμάσαι ή επειδή το παρόν είναι οδυνηρό σε σχέση με την επιλεκτική σου μνήμη; Δεν έμαθα ποτέ, γιατί κάπου σκόνταψα στον δρόμο και κάποιος άπλωσε το χέρι να με πιάσει..
