Τρίτη 31 Μαΐου 2011

της Λίνας , τώρα που οι πόλεις δεν σηκώνουν άλλα αγάλματα.



Τώρα που οι πόλεις δεν σηκώνουν άλλα αγάλματα
Τώρα που οι μήνες είναι τόσο στριμωγμένοι

Τώρα ποιανού η ελευθερία κάνει άλματα
Σαν βγούνε οι άλλοι σπίτι εκείνος μένει

Δεν θα τον πιάσει πουθενά αυτόν η κάμερα
Όσοι τραβούν τον κόσμο αυτόν είναι εκτεθειμένοι

Τώρα ποιανού η φαντασία κάνει άλματα
Σαν βγούνε οι άλλοι σπίτι εκείνος μένει

Όσο θα 'χει η άσπρη τέντα μια σκιά
Κι άλλη μια κρυφή γωνιά στα καφενεία

Σε μονό κρεβάτι κάθε μια βραδιά
Κάτι πάντα θα αγαπάει την κοινωνία


Παρασκευή 27 Μαΐου 2011


Παρατηρώ και αναρωτιέμαι, ναι είμαι αγανακτισμένος γιατί δεν έχω ιδέα μάλλον για το τι μου συμβαίνει, τι μας συμβαίνει και τι θα μας συμβεί. Ναι ήμουν κι εγώ σ' αυτή τη διαμαρτυρία, αλλά πραγματικά δεν ξέρω γιατί απ' όλα διαμαρτύρομαι, ναι είναι ζήτημα να μην έχεις ξεκάθαρα ζητήματα, εκεί καταλαβαίνεις πόσο απελπισμένος είσαι τελικά, πόσο απελπισμένοι είναι και οι γύρω σου, πόσο δεν έχεις ιδέα τι να προτείνεις τι να κάνεις, τι να ονειρευτείς . Αντιλαμβάνεσαι σίγουρα ότι πρέπει να βγεις στον δρόμο, ότι δεν σου έχουν αφήσει επιλογές, ότι τα 'χουμε κάνει όλα σκατά, αλλά δεν είμαστε και σίγουροι με ποιον τρόπο να τα καθαρίσουμε
Ίσως γιατί ακόμη κάνουμε ανασκόπηση, που ναι για αυτή τη χώρα μάλλον άργησε, δεν γίνεται να λέμε συνεχώς δείτε που μας κατάντησαν παρόλο που εμείς τους ψηφίζουμε για χρόνια και να ζούμε σε μια ουτοπική ευημερία του τύπου όλα καλά και γλεντάμε τώρα...
Αλλά με το τέλος αυτής της ανασκόπησης μάλλον πρέπει να δούμε τι μας αφορά...να βολευτούμε άλλη μια φορά ή να απαιτήσουμε
πιστεύω σε μελλοντικά αιτήματα ναι, αρκεί να πούμε αλήθεια και μεταξύ μας, να ξεβολευτούμε επειδή πραγματικά υπάρχει λόγος, να ενημερωθούμε γενικά και ειδικά, γιατί για να απαιτήσεις, οφείλεις καταρχήν να συνειδητοποιήσεις, αλλά κρατάμε την πλατεία, είναι ωραία συγκυρία για κουβέντα ουσιαστική και επί του θέματος
φιλί και αλήθεια
καλημέρα

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Κ. Β.


και είπα σήμερα να γράψω 2 λέξεις για έναν άνθρωπο που θαυμάζω, δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ, τον είδα πρόσφατα να παίζει την μουσική του,
θαύμαζα πάντα τα ηχοτοπία του, τις εικόνες του, τις σκέψεις του και αυτήν την περίεργη γλύκα στη φωνή,
αυτή τη φορά θαύμασα την αύρα του ανθρώπου που 'χει εκτιμήσει τον εαυτό του βαθιά,
η αλήθεια είναι πως ο τρόπος που αντιλαμβάνεται και μοιράζεται την αγάπη, με συγκινεί και με κάνει να ελπίζω, πως την ουσία μας θα την βρίσκουμε όταν θα μπορούμε να κοιτάμε.... μέσα.
μου 'χει πει πολλά απ' αυτά που σκέφτομαι, απ' αυτά που μπορεί να σκέφτεσαι κι εσύ
κουβαλάω πάντα κάτι,
" να αγαπάς τους ανθρώπους, μη φοβάσαι κανέναν"


http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=36427&tsz=0&act=mMainView



Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Κυριακή 1 Μαΐου 2011


Εικαστική έκθεση 2716/99
Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων
Εγκαίνια έκθεσης: 2 Μαίου 2011 στις 8:00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 2–11 Μαίου 2011

“Πώς ρωτούν ποιός είσαι “συ”;
Και δεν έχουν εκείνη
την πολύτιμη αιδώ
να δουν τα μάτια του ρωτούμενου.”
Γ. Κοκκινίδη, απόσπασμα από τη συλλογή “Το σκηνικό μιας αιτίας”, έκδοση του περιοδικού
«Νεώριον», Χανιά, 1995


Ο Ν. 2716/99 «για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών ψυχικής υγείας» επιχείρησε να απαλείψει τις “αποθήκες ψυχών” του 20ού αιώνα και να ξεκινήσει τις διαδικασίες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, να μεταβάλλει ουσιαστικά τη στάση του κράτους απέναντι στους ψυχικά νοσούντες.
Η εικαστική έκθεση φοιτητών και αποφοίτων του τμήματος Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με τίτλο”2716/99”, αναφέρεται στον νόμο που επέφερε την αποασυλοποίηση των ψυχασθενών στην Ελλάδα. Εστιάζει στο γεγονός πως η “ελευθερία δεν υφίσταται ανάμεσα στα κάγκελα” και επιχειρεί να καταστήσει το θεατή κοινωνικά και επικοινωνιακά διαθέσιμο απέναντι σε μια τέτοια ετερότητα.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες :
Mιχάλης Αγγελίδης, Ελεάνα Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Γιώτης, Αλεξία Καραβέλα, Mάρκος Καρέλλας, Κωνσταντίνος Κωτσής, Tάκης Μανδέλης, Ελένη Μολύβα, Γρηγόρης Μυριώτης, Γεωργία Νικολάου, Νανά Σεφερλή

Επιμέλεια έκθεσης: Χαρίσης Χρήστος
Σύλληψη ιδέας – συνεπιμέλεια: Ιωάννα Μπίτου, Μιχάλης Αγγελίδης
Κείμενο: Κώστας Ιωαννίδης
Γραφιστική επιμέλεια έκθεσης: Ιωάννα Μπίτου